NGV Araçları Ve Depolama Sahalarında Gaz Tespiti
NGV Otobüsleri (Taşıtlar İçin Doğal Gaz) Pazarı
NGV (veya BioNGV) otobüs, kamyon ve damperli kamyonların depolanmasında giderek daha da önemli hale geliyor.
Araçlar için Doğal Gaz iki farklı formda olabilir: CNG (Sıkıştırılmış Doğal Gaz) adı verilen gaz formunda ve LNG (Sıvılaştırılmış Doğal Gaz) adı verilen sıvı formda. Formları farklı olsa da, CNG ve LNG’nin amacı aynıdır. Biyogaz da bu doğal gazların bir parçasıdır. Biyoyakıt olarak kabul edilirler. Bu, bir otobüs, kamyon veya başka bir araç NGV ile çalışıyorsa, geleneksel yakıt için bir tankı da olduğu anlamına gelir. Doğal gaz tankında yakıt biterse, gaz yakıt (benzin veya dizel) oradan devralır. Normal bir araç, yalnızca özel olarak tasarlanmış bir tank takılarak NGV ile çalışabilir.
Araçlar için Doğal Gazın hem ekonomik hem de ekolojik yönü, farklı topluluklar (özellikle “şehir otobüsleri” ve çöp kamyonları) ve ağır araçlar sektöründe önemli bir büyüme kaydetmesini sağlar. Gerçekten de, kentsel araçlarda kullanılmak üzere tasarlanmış, hava kirliliğini ve dolayısıyla ulaşımın çevre üzerindeki etkisini azaltan bir ikame yakıttır. Esas olarak metan (CH4) ve tek bir karbon atomu (C)
bazlı bir bileşime sahip olan NGV, bu tür araçlar için mevcut olan en temiz ve en az kirleten hidrokarbondur. Karşılaştırma yapmak gerekirse, bugün bildiğimiz propan ve bütan gibi hafif hidrokarbonlar 3 karbon atomundan oluşur. Benzin veya dizel için, on adede kadar karbon atomu vardır ve bu da onları nispeten kirletici gazlar yapar.
Bu doğal yakıt iki farklı yöntemle üretilebilir. İlk olarak, oldukça yaygın bir teknik buluyoruz: yeraltındaki doğal yataklardan çıkarma. Bu çıkarmayı sondaj ve gazın pompalanmasıyla yaptıktan sonra, nihai varış noktasına (boru hatları veya metan tankerleriyle taşıma) taşınmak üzere saflaştırılabilir. Araçlar için doğal gaz elde etmek için kullanılabilen ikinci işlem, metanizasyon tekniğidir. Atık ürünlerin (sebze, hijyenik veya gıda) fermantasyonu, ardından bunların karıştırılması ve hassas bir şekilde filtrelenmesiyle oluşur ve bu da tamamen biyolojik olarak parçalanabilir bir gaz olan BioGNV’yi oluşturur.
Metandan oluşan, günlük hayatımızda hepimizin karşılaştığı bir doğal gazdır çünkü evlerimizi ısıtmak veya sobalarımızı ısıtmak için kullandığımız gazla aynıdır. Kullanımı basitçe yönlendirilir ve yakıt olarak kullanılmak üzere değiştirilir.
Giderek daha fazla üretici ve topluluk hava kirliliğinin artışını durdurmak için doğal gazlı araçlara yatırım yapma ve kullanma eğilimindedir. Aslında, bu yakıtın diğer enerjilere göre %20 daha az CO2 (karbondioksit) yaydığı bilinmektedir.
Bu enerji geçişiyle ilgili olarak, zararlı gaz emisyonlarını ve mobilite sektörünün karbon ayak izini sınırlamak için tasarlanmış Euro 6 kirlilik önleme standardı gibi standartlar bulunmaktadır. Bu nedenle kirleten fosil yakıtlar yerine yenilenebilir enerjilerin kullanımını teşvik etmek esastır.
Uluslararası Gaz Birliği’nin araştırmalarına göre, doğal gaz (NGV), son 10 yıldır dünya çapında yılda yaklaşık %20 oranında büyüyen bir yakıttır.
Avantajlar
Doğal gazın araçlar için çevreye olumlu etkisi ve ürettiği zehirli gaz emisyonlarının azaltılması, kullanımıyla tespit edilebilen tek avantajlar değildir.
NGV araçlarının neredeyse hiç kirletici olmamasının yanı sıra bir sürü başka avantajı daha vardır.
Öncelikle otobüsler ve diğer NGV araçları gazın çok yavaş yanması nedeniyle daha sessizdir, ayrıca daha verimlidirler. Ayrıca bi-fuel sistemi (depo boşaldığında benzin veya dizel devreye girer) sayesinde daha fazla otonomiye sahiptirler. Sürücülere göre, sürüş konforu ve akıcılığı genellikle kullanılan yakıtlarla karşılaştırıldığında dikkate değerdir.
NGV’ler kullanıldığında zehirli duman veya ince partiküller yayılmaz.
Doğal gaz kullanımındaki son büyük avantaj ekonomik yönüyle ilgilidir. Mobilite sektöründe doğal yakıt kullanımı otobüslerin egzoz borularının ömrünü 3 kata kadar uzatır. Ayrıca motor çok daha az çabuk bozulur ve ömrü 2 ile çarpılır. Bu, NGV’lerin gaz halinde olması sayesinde mümkündür, bu sayede sıvı haldeki yakıtlarda meydana gelebilecek tüm zorluklar, örneğin motor yağıyla karışma olasılığı önlenir. Böylece motor için risk önemli ölçüde azalır.
NGV otobüs depolarında gaz tespiti
Çift yakıtla sürüş yapmak iki kat risk almak anlamına gelir. Gerçekten de doğal gazlarla bağlantılı yeni riskleri önlemek ve donanımlı araçları depolamak gerekir.
ATEX standartlarına uyulması gerekiyor
Bu tür yakıt, yanıcı ve patlayıcı bir madde olduğundan depolama açısından yine de tehlikelidir. Bu nedenle hangi düzenlemelerin dikkate alınacağının belirlenmesi önemlidir. Bu durumda, ATEX düzenlemesi (ATmosphères EXplosives) herkesin güvenliği için elzemdir. Bu standart, belirli güvenlik cihazlarının takılması gereken alanları ve söz konusu önleme araçlarını tanımlar. Bu
faaliyet alanı için, ATEX standartları NGV depolama istasyonlarına ancak belirli durumlarda bakım atölyelerine de uygulanır.
Hatırlatma olarak, ATEX düzenlemesi farklı kategoriler içerir. Tozlu alanlar (ATEX 20, 21 ve 22) ve gaz veya buharlı alanlar vardır; ve NGV otobüs depoları bu kategoriye göre ele alınır. 3 kategoriye ayrılır (1, 2 ve 3):
- Bölge 0: Patlayıcı gaz/hava (veya toz) karışımının kalıcı veya uzun süreli olduğu alan
- Bölge 1: Patlayıcı gaz/hava (veya toz) karışımının normal tesis işletiminde meydana gelme olasılığının yüksek olduğu alan (ara sıra risk)
- Bölge 2: Patlayıcı gaz/hava (veya toz) karışımının normal tesis işletiminde meydana gelme olasılığının düşük olduğu alan (ekipman arızası)
Alan belirlendikten sonra, havalandırma , bir veya daha fazla gaz dedektörü veya acil kaçış ekipmanı gibi özel tesislerin yanı sıra net sinyallerle sınırlandırılmalıdır .
Yerel sakinler için riskleri önlemeye ve biyolojik çeşitliliği koruyup muhafaza etmeye olanak veren, ekipman ve diğerlerinin denetlenmesi sayesinde diğer standartlara da uyulması zorunlu ve elzemdir.
Gaz tespiti ve önleyici tedbirler
ATEX bölgesi tanımlandığında, ilgili işletmenin sorumlusu aşağıdaki gerekli önlemleri almak zorundadır:
Daha önce de belirtildiği gibi, doğal gaz otobüslerinin depolanmasıyla doğrudan ilgili önlemlerin uygulanması gerekir, örneğin bir gaz algılama sistemi kurulması. Bu sistem tüm ekipleri bir arıza (gaz kaçağı, yangın başlangıcı, …) konusunda uyaracaktır. Bunu yapmak için sıcaklık değişimlerini, gaz kaçaklarını, basıncı, gaz konsantrasyon oranlarını (karbon monoksit, doğal gaz) izlemek için farklı tipte dedektörler vardır.
QUASAR 900 açık yol, Searchline Excel gibi alev ve gaz algılama cihazları veya CH4 tespiti için OLCT100 , GD10P veya SearchPoint Optima Plus gibi özel gaz dedektörleri önerilir.
Son olarak ECE R110 Avrupa yönetmeliği, NGV araçlarının bileşenlerinde periyodik muayenelerin yapılmasının zorunlu olduğunu belirtmektedir. Aracın basınçlı gaz depolarının her 4 yılda bir kontrol edilmesi ve her 20 yılda bir değiştirilmesi gerekmektedir.